Żeglarstwem morskim zajęłam się dopiero na studiach, w studenckim Warszawskim Yacht Clubie (WYC), żeglując na klubowym jachcie Konstanty Maciejewicz (Conrad 45). Trzykrotnie startowałam w dwuosobowych regatach transatlantyckich: w 1986 r. w regatach TWOSTAR
z Plymouth w Anglii do Newport w USA, na katamaranie Almatur III (niestety, awaria jachtu zmusiła nas wówczas do wycofania się), oraz w 2001 r. w dwuosobowych regatach transatlantyckich Transat Jacques Vabre, z Hawru do Brazylii, na jachcie Olympic Challenger. W roku 2017 wraz z Uwe Röttgeringiem po raz 3. wystartowałam w dwuosobowych regatach transatlantyckich, TWOSTAR, z Plymouth w Anglii do Newport w USA, na 40-stopowym jachcie Rote 66, wygrywając te regaty. Nasz start i wynik wyróżniony został 1. Nagrodą Rejs Roku 2017 i Srebrnym Sekstantem. To już mój drugi Srebrny Sekstant!

W 2000 r. na 40-stopowym jachcie Ntombifuti zajęłam 4 miejsce w klasie (na 24 startujące jachty) w samotnych regatach transatlantyckich OSTAR (Plymouth do Newport). Był to pierwszy od 20 lat udział jachtu płynącego pod polską banderą w regatach OSTAR. Za rejs ten otrzymałam 2. Nagrodę Rejs Roku 2000. Brałam udział w wielu załogowych regatach transatlantyckich, w tym z załogą wyłącznie kobiecą, na 60-stopowym jachcie Alphagraphics w roku 2001 w regatach AEDS Atlantic Challenge, na trasie Saint Malo – Portsmouth – Baltimore – Boston – Saint-Malo. W okresie od grudnia 2002 do stycznia 2003 jachtem Zjawa IV trzykrotnie okrążyliśmy przylądek Horn dotarliśmy do archipelagu Szetlandy Południowe na Antarktydzie.
W okresie od października 2006 do lutego 2007 w organizowanych przez Andrzeja Armińskiego
dwuosobowych, kobiecych regatach dookoła świata na 28-stopowym jachcie Mantra ASIA (mantra28, projekt i budowa A. Armińskiego) opłynęłam pół świata (z Darwin w Australii przez Ocean Indyjski do RPA i dalej przez Atlantyk do Brazylii).
W 2011 roku żeglowałam na wodach Spitsbergenu.
W okresie od 24 czerwca 2008 do 8 stycznia 2009 odbyłam samotny rejs dookoła świata. Rejs odbył się na jachcie Mantra ASIA (typu mantra 28) o długości 8,5 m, szerokości 2,7 m i zanurzeniu 1,65 m. Jacht o wyporności 3,,5 tony i 60 m2 powierzchni żagli został zaprojektowany przez Andrzeja Armińskiego i zbudowany w jego stoczni w Szczecinie. Andrzej Armiński był też głównym organizatorem i sponsorem tego rejsu. Zamierzeniem moim było odbycie wokółziemskiego rejsu samotnie i bez zawijania do portów. Trasa wiodła w kierunku zachodnim, z Panamy, po wodach Pacyfiku, Oceanu Indyjskiego i Atlantyku i liczyła 25 tysięcy mil morskich. Rejs trwał 198 dni i 3 minuty i zakończył się mieście Colón, po drugiej stronie Kanału Panamskiego, gdzie rejs się rozpoczął. Opłynęłam 360 stopni kątowych naszego
globu(południk startu/mety: 79° 20′ 19” W), plus jeszcze ok. 20 mil do portu Colon. Nie został jednak zrealizowany mój zamiar odbycia rejsu non-stop – ciężki sztorm zmusił mnie do zawinięcia do Port Elizabeth (RPA). Rejs ten wyróżniony został 1. Nagrodą Rejs Roku 2009 i Srebrnym Sekstantem.
W latach 2010-2011 wraz z Alkiem Nebelskim odbyłam rejs „Prawie Dookoła Świata” – „prawie”, gdyż rejs zaczął się w lutym 2010 z Florydy, a trasa rejsu prowadziła przez Kanał Panamski – Pacyfik – Australię – Indonezję – Malezję – Ocean Indyjski – Morze Arabskie – Morze Czerwone – Kanał Sueski – Morze Śródziemne – Adriatyk, gdzie rejs zakończył się we włoskim Monfalcone w czerwcu 2011 r. Rejs ponownie odbywał się na jachcie Mantra ASIA i dla tego jachtu było to zamknięcie trzeciego okrążenia naszego globu w ciągu ok. 6 lat. W czasie rejsu nasza dwuosobowa załoga przepłynęła ponad 25 tys. mil morskich, zatrzymując się w ponad stu miejscach w 22 krajach. 27 maja 2013 roku ponownie wystartowałam w jednych z najbardziej prestiżowych regat transatlantyckich OSTAR2013, na na 12-metrowym katamaranie Cabrio 2 (także zbudowanym w szczecińskiej stoczni Andrzeja Armińskiego). Trasa, jak zawsze w tych regatach, prowadziła przez północny Atlantyk z Plymouth do Newport (Rhode Island) i liczyła ok. 3 000 mil morskich. Po 26 dniach, 23 godzinach i 53 minutach dotarłam do mety w Newport, zajmując siódme miejsce ogółem (na 17 załóg), i zdobywając trofeum „1st Lady”.

Obok startu w OSTAR, w sezonie 2013 na Cabrio 2 przepłynęłam północny Atlantyk tam i z powrotem, pokonując w sumie dystans ok. 20 tys. mil. W trakcie tego żeglowania przewieźliśmy z Belem (Brazylia)do Douarnenez(Francja), oceaniczny kajak Olka Doby. Na zakończenie sezonu 2013 wystartowałam jeszcze na Cabrio 2 w samotnych Regatach Poloneza na Bałtyku, zajmując 2. miejsce.
Od 2005 r. niemal co roku żegluję na wodach Bałtyku i Morza Północnego. Startuję chętnie w samotnych i dwu-osobowych regatach na Bałtyku Polonez Cup (ze Świnoujścia dookoła wyspy Christiansoe), i od 2016 r. w Bitwie o Gotland (z Gdańska dookoła Gotlandii). Niemal co roku pływam jako oficer na STS Pogoria.
W latach 1995-2002, mieszkając w Anglii, pracowałam jako członek załogi statku ratownictwa
morskiego Salcombe Lifeboat, z RNLI (Royal National Lifeboat Institution), będąc jedną z nielicznych kobiet w załodze tej renomowanej brytyjskiej organizacji ratownictwa morskiego. Brałam udział w szeregu akcjach ratowniczych. W latach 1995, 1997 i 1999 startowałam w słynnych regatach Fastnet Race, z południowej Anglii do Irlandii.

Aha, oprócz żeglarstwa uwielbiam szusować na nartach, co roku jeżdżę w tym celu w Alpy (jestem
instruktorem narciarstwa, jeszcze z czasów studenckich); biegam też na biegówkach (m.in. startuję w
Biegu Piastów), no i biegam (jogging) po naszej okolicy, w masowych biegach jak np. Bieg
Niepodległości, a także w różnych portach i marinach.

Nagrody i odznaczenia:

  • Za samotny rejs dookoła świata 27 marca 2009 Sejmik Polskiego Związku Żeglarskiego przyznał mi najwyższe wyróżnienie naszego związku – Honorową Złotą Odznakę PZŻ.
  • 7 marca 2009 żeglarka otrzymałam międzynarodową nagrodę „Conrady – Indywidualności Morskie”, przyznawaną dorocznie przez Bałtyckie Bractwo Wybrzeża za „Indywidualność Morską”
  • „Żeglarz Roku 2009, „Srebrny Sekstant”i 1. Nagroda „Rejs Roku 2009”.
  • Rejs „Prawie Dookoła Świata” wyróżniony został III Nagrodą „Rejs Roku 2011”.
  • 26 października 2013 na uroczystości w Royal Western Yacht Club otrzymałam nagrodę „1st Lady” z rąk burmistrz Plymouth. Nagroda ta przyznawana jest dla najlepszej zawodniczki regat.
  • 2. Nagroda „Rejs Roku 2013” – za postawę i wynik w regatach OSTAR 2013 na s/y Cabrio2.
  • 1. Nagroda „Rejs Roku 2017” i „Srebrny Sekstant” za wygraną (wraz z Uwe Röttgeringiem) w dwuosobowych transatlantyckich regatach TWOSTAR 2017 na trasie Plymouth – Newport.
  • „Żeglarz Roku 2017” Magazynu Wiatr.
  • I Nagroda Rejs Roku 2019 – Srebrny Sekstant, za samotny i bez zachodzenia do portów rejs dookoła świata Solo 360 Nonstop; jak się okazuje, jestem jedynym żeglarzem,  który trzykrotnie otrzymał tę nagrodę!
  • Trans-Ocean 2019 – najwyższa przyznawana w Niemczech doroczna nagrodaza żeglarski wyczyn roku.

28 kwietnia 2019 w Plymouth (Anglia), jako pierwsza Polka ( i czwarty Polak) zakończyłam swój samotny i non-stop rejs dookoła świata. Rejs zaczął się w Plymouth 23 września 2018, a trasa, licząca 29 tysięcy mil morskich, wiodła dookoła trzech słynnych i groźnych przylądków: Dobrej Nadziei, Leeuwin (Australia) i Horn. Rejs trwał 216 dni i 16 godzin, a żeglowałam na 40-stopowym aluminiowym jachcie FANFAN.

Rejs ten wyróżniony został I Nagrodą Rejs Roku 2019 – Srebrny Sekstant, (jest to już mój trzeci Srebrny Sekstant !), oraz najwyższą przyznawaną w Niemczech doroczną nagrodą za żeglarski wyczyn roku Trans-Ocean 2019.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com